پرتگاه فراموشی !

توو این لحظه و مرحله از زندگی احساس میکنم چقدر پرتم از مرحله .. چقدر پوچه یه جاهایی از زندگیم ... اونجاهایی که حضور خدا رو نادیده گرفتم و همه چیز سطحی و ظاهری بوده .. همونجاهایی که اسما قبولش داشتم ولی حضورش کمرنگ بوده تو ذهنم و قلبم .. و این برام خیلی عجیب و تلخه .. که چطور میشه یه دفه این حجم از بودن و حس نابی که توو همه لحظه هام ایجاد کرده بود فراموش شه و بی خیال باشم ... 

الحق که خوب اسمی برامون گذاشتی .. انسان ! ( فراموش کار.. )

 

اجرا بعد از مدتها .....